W Sikorzynie znalazłam się całkiem przypadkiem. Tak się złożyło, że spędzałam akurat weekend w hotelu spa w okolicy. Docelowo wybierałam się do Muzeum Hymnu, jednak omyłkowo pojechałam w inną stronę i trafiłam właśnie tu.
Historia dworu jest bardzo bogata, od 1284 roku przez lata przechodził z rąk do rąk. Należał do majątku Sikorskich i Wybickich, a w pewnym momencie stanowił nawet własność Skarbu Państwa Pruskiego, zaś w latach 20-tych ubiegłego wieku ponownie przeszedł na własność Skarbu Państwa Polskiego. Przez wiele lat zniszczony dwór stał opustoszały popadając w coraz większą ruinę, dopiero w 1998 roku rozpoczęły się w nim trwające 10 lat prace ratunkowe i konserwatorskie, by następnie w 2008 roku udostępnić go zwiedzającym.
Obecnie, w pięknie odrestaurowanym dworku urządzono muzeum, znajdują się tu oryginalne piece kaflowe, meble i sprzęty z końca XIX i z początku XX wieku.
Do dworu przylega też park z zachowanym zabytkowym drzewostanem z aleją lipową, altaną lipową, a także trzystuletnim dębem, który rośnie przed głównym wejściem i jest uznany za pomnik przyrody. Na terenie przylegającym do parku został również założony labirynt roślinny.
W dworku otwarto także Herbaciarnię, która niewątpliwie stała się jedną z atrakcji dworu. Znajduje się tu kilkadziesiąt rodzajów herbat , wyszukane rodzaje kawy, serwowana jest też szarlotka na ciepło, a wszystko to w odrestaurowanym pomieszczeniu, przy dźwiękach muzyki Fryderyka Chopina.
Jest to niezwykłe miejsce, doskonałe na krótszy lub dłuższy (dwór oferuje również pokoje gościnne) pobyt. Tu można się „wyciszyć”, zwolnić tempo, i choć na chwilę zapomnieć o miejskim i potoku codziennych spraw.
